باریک ترین ساختمان قدیمی جهان که فکر می کردند با یک باد خواهد ریخت + تصاویر

ساختمان «Flatiron» یکی از بلندترین ساختمان ها و باریک ترین ساختمان نیویورک است که در سال 1902 میلادی ساخته شد. برخلاف همه نقدهایی که در زمان ساخت باریک ترین ساختمان نیویورک به آن شده بود، پس از تکمیل شدن، مردم دور آن جمع شدند و سپس این ساختمان به محبوب ترین نماد نیویورک تبدیل شد. در ادامه باریک ترین ساختمان نیویورک را ببینید.

ساختمان فلت آیرن منهتن، باریک ترین ساختمان قدیمی نیویورک

ساختمان فلت آیرن منهتن با ساختار متمایز مثلثی شکلش، توسط معمار شیکاگویی به نام دنیل بورنهام (Daniel Burnham) در سال ۱۹۰۲ طراحی و ساخته شده است. این ساختمان به گونه ایست که به شکل بسیار باریکی دیده می شود و در تقاطع خیابان های فیفت اَونیو و برادوِی واقع شده است. ساختمان به این منظور ساخته شده بود تا به عنوان جایی برای شرکت جورج اِی فولر، یک شرکتی در شیکاگو استفاده شود. این ساختمان که ۲۲ طبقه دارد، هرگز بلندترین ساختمان شهر محسوب نشد، اما همیشه یکی از چشمگیرترین آن ها بود و با محبوبیت آن در بین عکاسان و هنرمندان، بیش از یک قرن است که نماد منهتن در نیویورک سیتی است.

با اینکه گفته می شود که این ساختمان نام خود را از یکی از لوازم خانگی یعنی اتو (Iron) گرفته است، اما باید به شما بگوییم که تقاطع سه خیابانی که در آن قرار گرفته، قبل از ساخت این ساختمان به فلت آیرن (Flat Iron) معروف بوده است. برادرانی با نام ساموئل و مات نیوهاوس که بخشی از دارای خود را در معادن غرب سرمایه گذاری کرده اند، این ساختمان را در سال ۱۸۹۹ خریداری کردند.

در آن زمان، تلاش هایی برای ساخت یک منطقه اداری جدید در منطقه شمالی خیابان وال در حال انجام بود. در سال ۱۹۰۱، برادران نیوهاس به یک اتحادیه صنفی پیوستند که توسط هری اس بلک، مدیر عاملی شرکت جورج ای فورل اداره می شد و نقشه ساخت ساختمانی ۲۰ طبقه را کشیدند که در تقاطع این سه خیابان معروف قرار گیرد.

ساختمان فلت آیرن منهتن در آن زمان بلندترین ساختمان شهر نبود و این جایگاه به ساختمانی داده شده بود که ۲۰ طبقه داشت و با نام پارک رو (Park Row) شناخته می شد. اما طراحی چشمگیر آن توسط دنیل بورنهام، عضو برجسته مدرسه معماری شیکاگو، آن را به یکی از متفاوت ترین برج هایی با قابل فلزی کرد که در آن زمان ساخته شده بود (اولین آن ها ساختمان بیمه خانگی شیکاگو بود که در سال ۱۸۸۵ ساخته شد). در حالی که بسیاری از ساختمان های بلند، برج های سنگینی بودند که پایه های سنگین بلوک مانندی داشتند، برج برنهام به طور مستقیم از سطح خیابان بالا رفته بود و یک تضاد بسیار جالبی با دیگر ساختمان های اطراف خود داشت.

این مشخصه طراحی معماری فلت آیرن، در ابتدا با شک و تردید گسترده ای در مورد اینکه آیا واقعا برای حفظ بقای آن به اندازه کافی پایدار خواهد بود یا نه، ساخته شد. نقدهای زیادی در ابتدا گریبان گیر طرح معمار شد که برخی ها آن را نادانی بورنهام (Burnham’s Folly) نامیده بودند و اعدا می کردند که ترکیب شکل سه گوش و این ارتفاع باعث افتادن ساختمان خواهد شد. در آن زمان، روزنامه ها در زمان ساخت این بنا گزارش می کردند که این بنا به خاطر بادهای شدید، بعد از تکمیل به احتمال زیاد خواهد افتاد.

برخلاف همه نقدهایی که به این ساختمان و طراحی آن شد، زمانی که بنا تکمیل شد مردم دور آن جمع شدند و به مرور می توانستید آن را روی عکس ها، نقاشی ها، کارت پستال ها و هر جای دیگری ببینید و سپس ساختمان معماری فلت آیرن به محبوب ترین نماد نیویورک سیتی تبدیل شد. عکاسان معروفی به نام ادوارد استیشن (Edward Steichen) و آلفرد استیگلیتس (Alfred Stieglitz) عکس های بسیار زیبایی از این ساختمان گرفتند و نقاش امپرسیونیستی با نام چایلد هسام یک نقاشی بسیار زیبا از این بنا تهیه کرد.