ماجرای ترک خوردن خورشید چیست؟ + عکس

به نقل از گجت نیوز، در اعماق سوزان خورشید، پدیده‌ای شگفت‌انگیز رخ داده است: یک حفره تاجی عظیم با دهانه‌ای حیرت‌آور به عرض تقریبی ۸۰۰ هزار کیلومتر، در تاج خورشید نمایان شده و بادهای خورشیدی پرشتاب را به سوی سیاره‌ی زیبای ما، زمین، گسیل می‌کند.

حفره‌های تاجی، نواحی هستند که در آن خطوط میدان مغناطیسی خورشید گشوده می‌شوند و بادهای خورشیدی را آزادانه به فضا می‌فرستند. این نواحی در تصاویر فرابنفش به شکل لکه‌های تیره و تار دیده می‌شوند، چرا که گازهای داغ و درخشانی که معمولاً در میدان‌های مغناطیسی به دام می‌افتند، دیگر محدود نیستند و به جای آن به فضای بیکران می‌گریزند.

شفق‌های قطبی، زمانی رخ می‌دهند که بادهای خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین برخورد می‌کنند. ذرات باردار پرانرژی که از خورشید ساطع می‌شوند، با گازهای موجود در جو بالایی زمین، مانند اکسیژن و نیتروژن، برخورد کرده و به آنها انرژی می‌بخشند. این انرژی به شکل نورهای رنگارنگ آزاد می‌شود و رقص نورهای زیبایی را در آسمان شب خلق می‌کند. هرچه باد خورشیدی قوی‌تر باشد، این نمایش نورانی باشکوه‌تر و گسترده‌تر خواهد بود.

بر اساس پیش‌بینی‌ها، احتمال وقوع شفق قطبی با شدت G1 در تاریخ 31 ژانویه وجود دارد. با این حال، باید به خاطر داشته باشیم که هواشناسی فضایی، درست مانند هواشناسی زمینی، پدیده‌ای پیچیده و غیرقابل پیش‌بینی است. هشدارهای مربوط به طوفان‌های ژئومغناطیسی در این سطح، اگرچه چندان غیرمعمول نیستند، اما لزوماً به وقوع پدیده‌ی شفق قطبی منجر نمی‌شوند و گاهی اوقات ممکن است هیچ اتفاقی نیفتد.