همه دنیا عاشق این خر غمگین شدند! |‌ فیلم زیبا و تاثیرگذار از یک خر!

این فیلم سینمایی ساخته کارگردان کهنه‌کار و با سابقه لهستانی یژی اسکولیموفسکی در سومین روز برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم کن در بخش مسابقه به نمایش در آمد. داستان این فیلم درباره الاغی را دنبال می‌کند که در سفرش با آدم‌های خوب و بد روبرو می‌شود، شادی و درد را تجربه می‌کند و چشم‌اندازی از اروپای مدرن را از طریق چشمانش کشف می‌کند.

درباره فیلم EO

این اثر سینمایی درباره یک الاغ است که در سیرک به کار گرفته می‌شده اما پس از آزادی از دست صاحبی به دست صاحب دیگر منتقل می‌شود و دشواری‌های گوناگونی را از سر می‌گذارند. تفریبا در تمامی نقدهایی که درباره EO منتشر شده اشاره به فیلم معروف روبر برسون یعنی «ناگهان بالتازار» (Au Hasard Balthazar) وجود دارد. واضح است که اسکولیموفسکی از اثر برجسته برسون الهام گرفته اما همانطور که از نقدها برمی‌آید این دو موجود تفاوت‌های اساسی دارند و رویکرد این دو کارگردان هم به کلی با یکدیگر متفاوت است.

فیلم‌هایی که جهان را از چشم حیوانات می‌بینند در حال حاضر گونه‌ای رو به رشد و افزایش‌اند همانطور که اخیرا شاهد فیلم «گاو» (Cow) از آندریا آرنولد یا فیلم مستند «گوندا» (Gunda) ساخته ویکتور کوساکوفسکی با محوریت یک خوک بودیم.

فیلم EO عضو جدیدی از این رشته فیلم‌ها است اما بسیار پیچیده‌تر و البته خیالی‌تر که اودیسه وجودی یک الاغ را به تصویر می‌کشد. البته سینما پیش از این با فیلم کلاسیک روبرو برسون به نام ناگهان بالتازار چنین تجربه‌ای را به خود دیده است اما در حالی که فیلم جدید یژی اسکولیموفسکی به عنوان نوعی ادای احترام به استاد فرانسوی در نظر گرفته می‌شود، تنها وجه اشتراکش با فیلم برسون قهرمان آن‌ است؛ قهرمانی که در این فیلم تخیلاتش با نوعی خیال‌انگیزی پرزرق و برق شکوفا می‌شود که مستقیما در جهت خلاف ریاضت برسونی قرار می‌گیرد.

بار احساسی قوی، نوعی آگاهی زیست محیطی بسیار معاصر و نوعی از فیلم‌سازی که در بالاترین سطح کیفی می‌تواند تا حد خوبی از خود نوعی غریب‌بودن به نمایش بگذارد، همه این‌ها توانسته EO را به عنوان فیلمی مطرح کند که قادر است روی پای خودش بایستد.