ماجرای دق الباب در شب اول ربیع و گرفتن حاجت

گفته می شود که در اولین شب ماه ربیع، پیش از آنکه نماز صبح را بگویند، به در هفت مسجد بروند و در مسجد را بکوبند که نشانه پایان دو ماه عزاداری و هم چنین پایان ماه صفر و آغاز ماه خوش یمن ربیع است و با انجام برخی مستحبات حاجت طلبید و حاجت روا شد.

عمل دق الباب در شب اول ماه ربیع 

در سال‌های ابتدایی این مراسم، به کوبیدن در مسجد و سپس اقامه نماز صبح در آخرین مسجد اکتفا می‌شد. اما با گذشت زمان برخی کارهای دیگر به آن اضافه شد، تضرع، ناله، گریه بر در مسجد، پخش نذورات، شیرینی، شکلات و پس از آن در آخرین مسجد خواندن دعای توسل و حتی روشن کردن شمع بر در مسجد و آب و جارو کردن مقابل آن و البته برخی نیز برای بی‌بهره‌نماندن از خواب شب، این رسم را تا آن‌جا جلو بردند که از نماز مغرب و اول شب، این رسم را آغاز می‌کردند.

مهمترین اعمال شب و روز اول ماه ربیع + جزییات کامل

در سال‌های اخیر برخی از مردم در شب پایانی ماه صفر و اول ماه ربیع الاول به انجام بعضی اعمال مانند «دق الباب کردن  مسجد» اقدام می‌کنند که هیچ سند روایی و شرعی ندارد.

ربیع‌الاول، ماه شادی اهل بیت (ع) است و مسلمانان در سالروز ولادت پیامبر اکرم (ص)، امام صادق (ع) و آغاز امامت امام زمان (عج) جشن‌ها و مراسم‌های بسیاری برگزار می‌کنند.

این اعمال ابتدا از دق الباب کردن مسجد و سپس روشن کردن شمع آغاز شد و هر سال که از برگزاری این اعمال می‌گذشت توزیع شیرینی و شکلات، قرار دادن دسته گل در کنار مسجد، قرائت دعای توسل و آب و جارو کردن درب مسجد به این اعمال اضافه شد. اما بنا به فرموده مراجع عظام عمل دق الباب در هیچ روایتی وارد نشده است و بهتر است تا گرفتن حاجت را طبق آنچه در کتب دینی و ادعیه گفته شده، انجام داد.