دوئل پیمان معادی و سحر دولتشاهی در افعی تهران؛ چه شود!

سریال افعی تهران، چهارشنبه گذشته منتشر شد. ترکیب بازیگران مشهور سریال افعی تهران که شامل پیمان معادی و سحر دولتشاهی می شود، همه را برای دیدن این فیلم وسوسه کرده است. اما همراه ما باشید تا دلایلی را برای شما بگوییم که شما را برای دیدن سریال افعی تهران بیشتر مجاب می کند.

سریال افعی تهران چهارشنبه منتشر شد و ترکیب بازیگران آن و البته کارگردان خوش‌نامش وسوسه‌برانگیز است، در این جا سه دلیلی برای این که می‌شود این سریال را دوست داشتیم مرور کرده‌ایم و البته سه دلیلی که به استناد آن‌ها می‌توان این سریال را دوست نداشت.

چرا باید «افعی تهران» را تماشا کنیم؟

1. شخصیت‌های قسمت اول، به‌خوبی معرفی می‌شوند و هر کدام ویژگی‌ها و رازهای خاص خود را دارند. بازیگران نیز به‌خوبی در نقش‌های خود فرو رفته‌اند و به‌خصوص پیمان معادی در نقش کامران، کارگردانی که درگیر یک ماجرای جنایی می‌شود، بازی درخشانی ارائه می‌دهد. فضا، به‌خوبی حس تاریکی و رمزآلود بودن داستان را به مخاطب القا می‌کند. استفاده از موسیقی متن مناسب و فیلمبرداری باکیفیت، به این امر کمک شایانی کرده است. سریال با طرح یک معما، مخاطب را کنجکاو می‌کند و او را به دنبال کشف راز قتل و اتفاقات بعدی داستان می‌کشاند.

2. نخستین قسمت افعی تهران، بالاتر از آن‌چه تصور می‌شد، ظاهر شد. داستان، سوپاپ اطمینان خود را از هم‌اکنون کشیده و خود را درگیر حشو و بزرگ‌نمایی‌های معمول فصل افتتاحیه نکرد. حال آن‌که طبق رسم معمول، افتتاحیه سریال‌ها با حادثه‌ای گل‌درشت مواجه است تا زمینه ترغیب کذایی مخاطب فراهم آمده و در ادامه، با فروکش کردن داستان، زمینه‌های نارضایتی مخاطب فراهم می‌شود اما آنچه در افعی تهران دیده شد، حرکت بر روی دور ثابتی از روایت‌گری است که می‌تواند با عطف‌های خود، مخاطب را مشتاق نگه‌ دارد.

3. ساختار منتظم روایی، برگ برنده این سریال است. سریال از دریچه روایی پیش‌برنده‌ای به داستان ورود کرده است. هم خلاقیت‌های بصری و تدوینی مکرری را در پیشگاه مخاطب قرار می‌دهد و هم با توجه به تعدد فضاهای روایی و شخصیت‌هایی که در توالی یکدیگر تعریف می‌شوند، می‌تواند علاوه بر جذابیت بهتر، ساختار استانداردی را به نسبت نمونه‌های رایج جهانی حفظ کند. فارغ از این پارامترهایی که عنوان شد، سریال در قسمت نخست خود، در فیلمبرداری و موسیقی نیز موفق عمل کرده است. بازی معادی، پردازش‌شده است. آگاهانه وارد چنین پروسه‌ پرچالشی شده و توانسته در همین قسمت نخست، تجربه متفاوتی از بازی خود را به نمایش بگذارد.دیالوگ‌ها، طبیعی و باورپذیر هستند و به پیشبرد داستان کمک می‌کنند. سالور در خلق شخصیت‌های فیلم‌های خود دقت نظر بالایی دارد و شخصیت‌هایش عمق و ظرافت دارند.