معرفی پرکاربردترین ادویه ها که هر آشپزخانه ای به آن ها نیاز دارد!

ادویه؛ قسمت خشک شده از گیاهان مختلف است. ادویه ها در غذا به عنوان چاشنی و طعم دهنده استفاده می شوند. نمک، زردچوبه، فلفل از چاشنی های رایج غذای ایرانی هستند. در این مطلب با چند ادویه کمتر شناخته شده آشنا خواهید شد و در ادامه درباره خواص آن ها خواهید خواند. 

هل سبز

به این ادویه در هند، یعنی کشور مبدأ آن، «ملکه ادویه جات» گفته می شود. هل دارای طعمی قوی و تند است و با این حال می توان از آن برای افزایش طعم های شیرین استفاده کرد. 

در شیرینی پزی بیشتر از هل سبز استفاده می شود که طعم بسیار سبک و شیرینی دارد. این ادویه اغلب در دسرها و نوشیدنی های شیرین به کار می رود.

زیره

 زیره سبز یکی از رایج ترین ادویه جات و بومی اروپا، آسیا و آفریقا است. با این حال، این ادویه به عنوان یک عنصر بسیار ضروری در سراسر جهان تبدیل شده است. برخی از بارزترین ویژگی های زیره رایحه تند آن است. زیره را می توان به صورت کامل یا به صورت آسیاب شده استفاده کرد. در هر صورت، طعم دودی منحصر به فردی را به غذا می افزاید. 

زیره سبز دارای مزایای زیادی برای کاهش وزن، کاهش کلسترول، درمان دیابت، کاهش عوارض سندرم روده تحریک پذیر و بسیاری بیماری های دیگر است.

پودر کاری

پودر کاری؛ مخلوطی از زردچوبه، دارچین، سیر، هل، زیره، فلفل تند و گشنیز است. می توان از آن برای طعم دادن به بسیاری از خورشت ها، مرینیت ها و گوشت ها نیز استفاده کرد.

زعفران

زعفران که به عنوان گران ترین ادویه در جهان شناخته می شود، به دلیل طعم بسیار متمایز و رنگ نارنجی شگفت انگیز بسیار مورد توجه است.

زعفران هم چنین به دلیل عطر عسلی که دارد، بوی باور نکردنی را به غذاها می دهد. طعم این ادویه بسیار منحصر به فرد است و قوی است و به همین دلیل معمولاً از زعفران در مقادیر کم استفاده می شود.

زعفران اغلب به عنوان آرام بخش و هم چنین درمان خشکی پوست، کاهش علائم قاعدگی و آسم استفاده می شود.

دارچین

 این ادویه باید قدیمی ترین ادویه شناخته شده باشد. دارچین به عنوان یک چاشنی خوش طعم و معطر در بسیاری از غذاها و انواع  شیرینی ها مورد استفاده قرار می گیرد.

ادویه دارچین در تولید شکلات در مکزیک بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، در حالی که در ایالات متحده، از آن در غذاهای مبتنی بر نان و هم چنین برای طعم دادن به غلات مختلف استفاده می شود.

پودر پیاز

از پیازهای خشک و کم آب تهیه می شود و معمولاً به عنوان چاشنی سوپ، خورشت، برنج و… استفاده می شود.

این ادویه برای درمان تعدادی از بیماری ها مانند مشکلات پوستی، احتقان بینی و قفسه سینه و بسیاری از بیماری های تنفسی استفاده می شود.

 سیاهدانه

دانه کوچکی است که در جنوب غربی آسیا، آفریقا و دریای مدیترانه یافت می شود. رایحه ای شبیه رازیانه و طعم ملایم و پیچیده ای دارد که یادآور زیره، پونه کوهی و جوز هندی است. دانه‌های سیاه‌ دانه را می توان روی نان، پنیر و سالاد کاهو پاشید و استفاده کرد.

دانه کرفس

دانه کرفس میوه کوچک و ریزِ همان گیاهی است که به ما ساقه کرفس را می دهد. جای تعجب نیست که طعم قوی کرفس را هم دارد. از آن به عنوان طعم دهنده در غذاهای سنتی مدیترانه و به عنوان دارو در چین باستان استفاده می شود. دانه کرفس را در ترشی ها، سوسیس ها و سوپ ها هم امتحان کنید.

فلفل چیلی

فلفل چیلی که در کشور ما با نام فلفل قرمز هم شناخته می‌شود، دیگر ادویه محبوب و پرکاربرد در آشپزی ایرانی است که ایرانیان جزو اولین مصرف کننده‌های آن بودند. این فلفل عطر و طعم قوی‌تری نسبت به فلفل سیاه دارد و در عین حال خاصیت آن نیز نسبت به فلفل سیاه بیشتر است. از فلفل قرمز نیز در پخت بسیاری از غذاها استفاده می‌شود اما به دلیل طعم بسیار تند باید در مصرف آن احتیاط کرد.

تخم گشنیز

دانه ‌های گشنیز از میوه ‌های کوچکی بدست می ‌آیند که بعد از گل‌ های گیاه گشنیز در می آیند. آن ها را می توان زمانی که سبز رنگ هستند؛ برداشت کرد یا حتی می توان رها کرد تا قهوه ای شده و روی گیاه خشک شوند. گشنیز سبز تازه کوبیده طعم تیزی دارد که برای تهیه سالاد عالی است. غلاف‌ های خشک و خرمایی که اغلب در ادویه های کابینت‌ یافت می ‌شوند، طعم مرکباتی و گلی دارند که معمولا با زیره در غذا های هندی، همبرگر های خانگی یا پخت ماهی ترکیب می ‌شود.