اعمال شب اول ماه ربیع | دعای روز اول ماه ربیع | طلب حاجت در روز اول ماه ربیع
مهمترین اعمال شب و روز اول ماه ربیع + جزییات کامل
اعمالی که انجام آن در شب اول ماه ربیع الاول و روز اول ماه ربیع مستحب است و متن دعای روز اول ماه ربیع الاول را در ادامه خواهید دید.
پر بازدید
ربیع الاول به معنی اولین ماه بهار، برای مسلمانان ماه پرخیر و برکتی است. چرا که در این ماه، وجود پرخیر و برکت حضرت محمد(ص) و امام جعفر صادق (ع) متولد شده اند.برای شب و روز اول این ماه اعمال و دعاهایی ذکر شده است. با ترینی ها همراه باشید تا دعاهای شب و روز اول ربیع را در ادامه ببینید.
اعمال و آداب شب و روز اول ربیع الاول
شب اول ربیع الاول به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخی واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوی مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیر مومنان علی (علیه السلام) برای اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) خوابید لذا آیه شریفه وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ؛ بعضی از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودی خدا می‌فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است در حقّ آن حضرت نازل شد.
۱- غسل کردن در روز اول ماه ربیع
غسل کردن و پوشیدن لباس پاکیزه در این روز و روزهای مهم دیگر ماه ربیع الاول توصیه شده است.
متن تبریک فرارسیدن ماه ربیع الاول + کیلیپ تبریک ماه ربیع الاول
۲- روزه گرفتن در روز اول ماه ربیع
روزه گرفتن به شکرانه سلامتی پیامبر اعظم و حضرت علی از گزند کفار و مشرکان در اول ربیع الاول یکی از اععمال مستحبی این ماه است.
۳- قرائت زیارت حضرت محمد و امام علی:
خواندن این زیارت‌ها به مناسبت حفظ جان این دو بزرگوار مستحب است.
۴- قرائت دعای روز اول ماه ربیع الاول
اللَّهُمَّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ وَ الْقُوَّةِ وَ الْحَوْلِ وَ الْعِزَّةِ
خداوندا، معبودى جز تو نیست، اى بخشنده و نیرومند و دگرگون‌کننده و سربلند،
سُبْحَانَکَ مَا أَعْظَمَ وَحْدَانِیَّتَکَ وَ أَقْدَمَ صَمَدَانِیَّتَکَ وَ أَوْحَدَ إِلَهِیَّتَکَ
پاکى تو و چقدر یگانگى تو عظیم و بى‌نیازى‌ات دیرینه و معبودیتت یگانه
وَ أَبْیَنَ رُبُوبِیَّتَکَ وَ أَظْهَرَ جَلَالَکَ وَ أَشْرَفَ بَهَاءَ آلَائِکَ
و پروردگارى‌ات روشن و جلالت آشکار و زیبایى نعمت‌هایت والا
وَ أَبْهَى کَمَالَ صَنَائِعِکَ [کرم بها صنائعک] وَ أَعْظَمَکَ فِی کِبْرِیَائِکَ
و کمال ساخته‌هاى تو زیبا [ارزشمند] و بزرگمنشى‌ات باعظمت
وَ أَقْدَمَکَ فِی سُلْطَانِکَ وَ أَنْوَرَکَ فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ وَ أَقْدَمَ مُلْکَکَ وَ أَدْوَمَ عِزِّکَ
و سلطه‌ات دیرینه است و چقدر در زمین و آسمان نورانى هستى و فرمانروایى‌ات دیرینه و عزتت جاودانه
وَ أَکْرَمَ عَفْوَکَ وَ أَوْسَعَ حِلْمَکَ وَ أَغْمَضَ عِلْمَکَ وَ أَنْفَذَ قُدْرَتَکَ وَ أَحْوَطَ قُرْبَکَ
و گذشتت کریمانه و بردبارى‌ات گسترده و دانشت همراه با اغماض و قدرتت نافذ و نزدیکى‌ات محیط و فراگیر است!
أَسْأَلُکَ بِنُورِکَ الْقَدِیمِ وَ أَسْمَائِکَ الَّتِی کَوَّنْتَ بِهَا کُلَّ شَیْ‌ءٍ
به نور دیرینه‌ى تو و به آن اسم‌هایت که همه‌ى اشیا را با آن پدید آوردى،
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ [عَلَى] آلِ مُحَمَّدٍ
از تو خواستارم که بر محمد و آل محمد درود فرستى،
کَمَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ رَحِمْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِیمَ
چنان‌که درود، برکت، رحمت و مهربانى خود را بر حضرت ابراهیم و خاندان او فرستادى،
إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ أَنْ تَأْخُذَ بِنَاصِیَتِی إِلَى مُوَافَقَتِکَ وَ تَنْظُرَ إِلَیَّ بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ
به راستى که تو ستوده و بلندپایه‌اى و این‌که [موى]پیشانى مرا بگیرى و به سوى موافقت با خود بکشانى و با نظر رأفت و رحمت به من بنگرى
وَ تَرْزُقَنِی الْحَجَّ إِلَى بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ أَنْ تَجْمَعَ بَیْنَ رُوحِی وَ أَرْوَاحِ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ
و حج خانه‌ى محترمت را روزى‌ام کنى و روح من و ارواح پیامبران و فرستادگانت را در یکجا گرد هم آورى
وَ تُوصِلَ الْمِنَّةَ بِالْمِنَّةِ وَ الْمَزِیدَ بِالْمَزِیدِ وَ الْخَیْرَ بِالْبَرَکَاتِ وَ الْإِحْسَانَ بِالْإِحْسَانِ
و بخشش خود را به بخشش دیگر و افزونى‌ات را به افزونى دیگر و خیرت را به برکاتت و نیکى‌ات را به نیکى دیگر بپیوندى،
کَمَا تَفَرَّدْتَ بِخَلْقِ مَا صَنَعْتَ وَ عَلَى مَا ابْتَدَعْتَ وَ حَکَمْتَ وَ رَحِمْتَ
چنان‌که ساخته‌هایت را به تنهایى و براساس نوآفرینى، حکمت و رحمتت خلق کردى.
فَأَنْتَ الَّذِی لَا تُنَازَعُ فِی الْمَقْدُورِ وَ أَنْتَ مَالِکُ الْعِزِّ وَ النُّورِ
بنابراین، تویى خدایى که کسى نمى‌تواند در آنچه تقدیر کرده‌اى، با تو ستیزه کند و تویى مالک عزت و نور
(وَسِعْتَ کُلَّ شَیْ‌ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً) وَ أَنْتَ الْقَائِمُ الدَّائِمُ الْمُهَیْمِنُ الْقَدِیرُ
که رحمت و آگاهى‌ات همه‌ى اشیا را فراگرفته است و تویى خداوند پایدار، جاودانه، نگاه‌بان چیره و توانمند.
إِلَهِی لَمْ أَزَلْ سَائِلًا مِسْکِیناً فَقِیراً إِلَیْکَ
معبودا، من همواره درخواست‌کننده، بیچاره و نیازمند درگاه تو بوده‌ام،
فَاجْعَلْ جَمِیعَ أمری [أُمُورِی] مَوْصُولًا بِثِقَةِ الِاعْتِمَادِ عَلَیْکَ وَ حُسْنِ الرُّجُوعِ إِلَیْکَ
پس همه‌ى امورم را به اطمینان اعتماد بر خود و بازگشت نیک به درگاهت
وَ الرِّضَا بِقَدَرِکَ وَ الْیَقِینِ بِکَ وَ التَّفْوِیضِ إِلَیْکَ
و خشنودى به مقدراتت و یقین به خود و واگذارى امور بر خود، بپیوند.
(سُبْحانَکَ لا عِلْمَ لَنا إِلَّا ما عَلَّمْتَنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ)
«پاکى تو و جز آنچه را که به ما آموخته‌اى نمى‌دانیم و تو آگاه و حکیمى.»
(سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ)
«پاکا خدا، آرى همه‌ى آنچه در آسمان‌ها و زمین هستند، فرمانبر اویند.»
(سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ)(سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَیْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ)
«پاکى تو اى خدا، پس ما را از عذاب آتش جهنم نگاه دار.»، «پاکى تو و من به درگاهت توبه نمودم و اولین مؤمن هستم.»
(سُبْحانَکَ أَنْتَ وَلِیُّنا مِنْ دُونِهِمْ) (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)
«پاکى تو اى خدا و تو خود سرپرست ما از میان همه‌ى آنان [آفریده‌ها]هستى.»، «پاکا خدا پروردگار جهانیان.»
(سُبْحانَ اللَّهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ) (سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ)
«پاکا خدا و من هرگز از مشرکان نیستم.» ،«پاکا خدا از آنچه شریک او قرار مى‌دهند.»
(سُبْحانَ الَّذِی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى
«پاکا خدایى که بنده‌ى خود را شبانه از مسجد الحرام به مسجد الاقصى
الَّذِی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ)
که پیرامون آن را خجسته گردانیدیم-سیر داد تا برخى از نشانه‌هاى خود را به او ارایه دهد، به راستى که او شنوا و بینا است.»
(سُبْحَانَ اللَّهِ حِینَ تُمْسُونَ وَ حِینَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
«پاکا خدا هنگامى که شام و صبح مى‌کنید و ستایش خدا را در آسمان‌ها و زمین
وَ عَشِیًّا وَ حِینَ تُظْهِرُونَ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ یُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ
و به هنگام شامگاه و آن‌گاه که ظهر مى‌کنید. زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى‌کشد
وَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ کَذلِکَ تُخْرَجُونَ) (سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا یُشْرِکُونَ)
و زمین را بعد از مرگ، زنده مى‌گرداند و شما نیز [در قیامت]این چنین بیرون آورده مى‌شوید.»، «خداوند پاک و متعالى است از آنچه شریک او قرار مى‌دهند.»
(سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوًّا کَبِیراً)
«پاک و بسیار منزه و متعالى است خدا از آنچه درباره‌ى او مى‌گویند.»
(سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ کانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا)
«پاکا پروردگار ما و وعده‌ى او حتما به وقوع خواهد پیوست.»
(سُبْحَانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ)
«پاکا خدایى که ملکوت هر چیز به دست او است و شما به سوى او بازگردانده مى‌شوید.»
(سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ) (سُبْحانَهُ هُوَ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ)
«پاکا خدا و [فرشتگان]بندگان گرامى هستند.»، «پاکا خداى یگانه و چیره.»
(سُبْحانَ رَبِّنا إِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ)
«پاکا پروردگار ما و به راستى که ما ستم نمودیم.»
(سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)
«پاکا پروردگار تو، پروردگار صاحب عزت از آنچه او را بدان توصیف مى‌کنند و درود بر فرستاده شدگان و ستایش خدا را که پروردگار جهانیان است.»
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَرِّفْنَا بَرَکَةَ هَذَا الشَّهْرِ وَ یُمْنَهُ وَ ارْزُقْنَا خَیْرَهُ
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را با برکت و فرخندگى این ماه آشنا گردان و خیر آن را روزى‌مان کن
وَ اصْرِفْ عَنَّا شَرَّهُ وَ اجْعَلْنَا فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
و از شرّ آن بازدار و از رستگاران در آن قرار ده، به رحمتت اى مهربان‌ترین مهربانان.
خواص دعای اول ماه ربیع الاول برای حاجت گرفتن
ماه ربیع الاول پس از ماه‌های محرم و صفر می‌آید که ماه مصیبت و اندوه هستند. با آمدن ماه ربیع الاول که میلاد مبارک پیامبر اکرم (ص) نیز در آن قرار دارد این حزن و ناراحتی به پایان می‌رسد به همین دلیل از این ماه به عنوان بهار ماه‌های قمری یاد می‌شود و برکات زیادی به همراه دارد.
از جمله مهمترین برکات و خواص دعای اول ماه ربیع الاول برای حاجت گرفتن و پیدا کردن حال خوب در دیگر ماه‌ها و روزهای مخصوص آن به نگهبانان آن روز که از ائمه است توسل کرده و شفاعت و درخواست توفیق از درگاه پروردگار برای خود طلب کنید.
.
ارسال نظر