چرا در ایران باستان روز 7 مرداد را جشن می گرفتند؟ | معرفی جشن مردادگان

هر کدام از جشن های ایران باستان با نیت خاصی انجام می شد.  هفتم هر ماه را امرداد می گفتند و در هفتم ماه مرداد به خاطر هم نام شدن روز و ماه جشن برگزار می کردند. هدف اصلی از جشن گرفتن این روز تشکر از اهورمزدا خدای ایرانیان باستان بوده است.

علت جشن گرفتن امرداد 

با وجود این‌که مردادماه فصل میوه‌های رنگارنگ و آبدار تابستانی بوده است و همچنین در این ماه رودخانه‌ها به دلیل آب شدن یخ کوه‌ها پر آب می‌شدند باز هم مردم ترس از خشکسالی و قحطی را داشته‌اند. آن‌ها بر این باور بودند که با شکرگزاری از خداوند بزرگ می‌توانند از قحطی و خشکسالی نجات پیدا کنند. این جشن هنوز در میان زرتشتیان به مناسبت نگهداری از گیاهان با سرود و دعا و نیایش و به درگاه خداوند برگزار می‌شود.

برخی افراد بر این باور استوار هستند که ریشه جشن‌های دوازده‌گانه، زرتشتی بوده است؛ اما عده‌ای نیز بر این باور هستند که نمی‌توان ریشه جشن مردادگان را جشنی زرتشتی دانست؛ زیرا این جشن به باورهای اسطوره‌ای مردمان فلات ایران و به‌پیش از زرتشت می‌رسد و باید آن را یک جشن ایرانی دانست.

ماه اَمرداد و جشن اَمردادگان امروزه به نام مردادگان، در بین مردم رایج است. مرداد به معنی نیستی و مرگ است اما وقتیکه حرف الف در اول آن قرار می‌گیرد آن را نفی می‌کند و به بی مرگی و جاودانگی، تغییر معنی می‌دهد.

نماد جشن امرداد 

نماد جشن امرداد گل زنبق است.